به بهانه ی خودکشی دو دختر پانزده ساله در شهرستان ملکشاهی …

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری ایلام رسانه ، ستایش الزهرا ابراهیمی کارشناس ارشدروزنامه نگاری
دختر که باشی از رویاهای رنگارنگ لبریزی، در پانزده سالگی دغدغه ات
می تواند رنگ روپوش امسال مدرسه باشد، که توسی است یا صورتی؟
که فلان همکلاسی کفش های اسپرتش را کجا خریده
زندگی سلبریتی ها و هنرپیشه ها را رصد می کنی
جدید ترین آهنگ ها و به روز ترین خواننده ها را دنبال می کنی
آدرس فلان دکتر زیبایی را در ناکجا آباد می جویی
و آرزو میکنی زودتر هجده سالت شود تا بتوانی دماغت را عمل کنی…
پانزده ساله که باشی روی لبه ی جدول راه می روی، شور زندگی داری
لحظه ها از شوق آینده پُر شده و خیالِ فرداهای رنگارنگ داری…
و اما چه اتفاق سهمگینی می تواند این همه شور و نشاط را از یک نوجوان پانزده ساله بگیرد؟!
کدام غم روی دلش سنگینی می کند که کوه را مرحم بداند که قرارِ خودکشی دو نفره بگذارد؟!
مسیر را چگونه طی کردند؟ چه ترسی در وجودشان ریشه دوانده بود که از ترس پریدن از کوه بزرگ تر بود؟
که یک کدام، دیگری را منصرف نکرد، که سر بزنگاه پشیمان نشدند
که هردو پریدند و هیچکدام جا نزدند!؟
و داغی به سنگینی کوه بر دل خانواده و جامعه بگذارند…
به راستی زمان پایان سلسله کابوس های خودکشی در ایلام کی به پایان می رسد؟

مطالعات مکرر جامعه شناسی کی جواب می دهد؟
این درد تا گلو رسیده، از مرز بحران گذر کرده
روی خط فاجعه ایم…
که ما از قهرمانی این قصه خسته ایم و یکی ”مقام اول”را بگیرد از این شهر…