انتصاب استاندار جدید ایلام این روزها در رأس خبرهای رسانه‌‌ها قرار گرفته است. طبق معمول گذشته طیفی که عنوان نخبگی را یدک می‌کشند، خود می‌بُرند و خود می‌دوزند، خود را قَیَم ریز و درشت مطالبات استان تلقی می‌کنند و برای عزل و نصب‌ها سینه چاک می‌کنند و هراز چندگاهی نام فردی غیربومی را برای استانداری ایلام بر سَر زبان‌ها می‌اندازند و همچنان آب در هاون می‌کوبند.
برخی نیز خود را به کوچه علی چپ زده‌اند و هیچ اظهارنظری نمی‌کنند زیرا برای آن‌ها فرقی نمی‌کند که استاندار آینده ایلام بومی یا غیربومی، کارآمد یا ناکارآمد باشد اما مهم این است که فعلاً در کنار گود، تماشگری کر و لال باشند تا سهمی در مدیریت استان برای خود ذخیره کرده باشند و شاید فکر می‌کنند که موضع‌گیری درباره استاندار بومی یا غیربومی برای مدیریت آینده آنان تبعاتی داشته باشد! لذا “السلامه فی السکوت” را برگزیده‌اند.
ضعف موضع‌گیری‌های نخبگان و لیدرهای سیاسی و به طور کلی نبود اجماع و صدای واحد در مطالبه‌ی یک استاندار مقتدر، مستقل، دارای کارنامه و برنامه، قطعاً منجر به اتفاقی خواهد شد که مطلوب ایلامیان نیست چرا که وزارت کشور مترصد همین وضعیت است تا گزینه غیربومی خود را بر کرسی بنشاند.
اما وزیر کشور به یاد داشته باشد که ایلامی‌ها برای سکانداری استانداری ایلام در هر رسته‌ای، مدیری دانش‌آموخته، تجربه آموخته و توانا دارند؛ چنانچه گزینه وزارت کشور فردی نظامی باشد، نامدارترین سردارانی که در زمان جنگ تحمیلی، جبهه‌های غرب کشور را در “شاخ شمیران” و “مهران” فرماندهی کرده‌اند، ازفرزندان ایلام بوده‌اند.
چنانچه نظر وزارت کشور بر انتصاب گزینه‌ای از بدنه‌ی وزارت کشور باشد، مجرب‌تربن مدیران ارشد که در استان‌های بزرگ خدمت کرده‌اند و مدیرانی موفق که در وزارتخانه‌ها، در سمت‌های معاون وزیر، ریاست سازمان و مدیریت‌های میانی با شایستگی خدمت کرده‌اند، همه و همه از استان ایلام منصوب شده‌اند.
لذا وزیر کشور هیچ بهانه‌ای برای انتصاب فردی غیربومی به عنوان استاندار ایلام ندارد جز اینکه فردی در عیار وزیر را به ایلام گسیل کند.
پس از گذشت چهل سال و اندی از عمر انقلاب، دیگر پذیرفتنی نیست که دولت به فرزندان ایلام اعتماد نکند. از یک سو در هیچ وزارتخانه‌ای سهمی برای مدیران ایلامی درنظر نگیرد و از سوی دیگر گزینه‌ای غیربومی و فاقد رزومه و طرح و برنامه را برای استانداری این استان در نظر بگیرد.
جان کلام اینکه عدم توجه به خواست اکثریت مردم ایلام در انتصاب استاندار جدید، دهن‌کجی به استانی است که عنوان سوم رای به رئیس جمهور در انتخابات دولت سیزدهم را داراست لذا دولت نباید سناریوهای نخ‌نما را در ایلام بازآفرینی کند.