ایلام رسانه ـ در روزهایی که فضای‌اجتماعی و رسانه‌ای کشور بیش از همیشه درگیر اتفاقات‌سیاسی، نوسانات‌اقتصادی، اختلاس‌ها، پیگیری انتصابات و بازنشستگی‌هاست، تحولات‌فرهنگی و هنری بیش از همیشه به بوته فراموشی سپرده شده‌ و حواس‌ها کمتر به سمت سینما چارسوی‌ تهران و برگزاری جشنواره سینما حقیقت(فیلم مستند ایران) رفت که شاهد حضور دو فیلمساز بزرگ ایلامی بود.

برگزاری این جشنواره فرصت خوبی بود تا فارغ از هیاهوهای بی‌حاصل رسانه‌ای، ضمن دیدار با دو فیلمساز برجسته‌ی ایلامی، به تماشای جدیدترین آثارشان بنشینم.

«درجستجوی افعی دم‌عنکبوتی» اثر فاخر «فتح‌الله امیری» و «آواز جغد‌کوچک» اثر ماندگار «مهدی‌نورمحمدی» که هردو از بهترین مستندسازان حوزه حیات‌وحش هستند که در طی سال‌های اخیر درخشش خیره‌کننده‌ای در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی داشته‌اند.

فیلمسازانی که یکی از سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین ژانرها را برای مستندسازی انتخاب کرده‌اند، حضور مداوم در طبیعت و رصدکردن زندگی حیوانات مستلزم رنج‌ها و مشقت‌های فراوانی است و ساخت هر مستندی بین دو تا چهارسال زمان می‌برد.

حضور در مناطق صعب‌العبور، دشت‌ها و صحراها در گرما و سرما و از همه مهم‌تر مخاطرات نزدیک‌شدن به جانوران وحشی تنها بخشی از سختی‌های این حوزه است به حدی که اخیراً مهدی نورمحمدی سلامتی خود را هم‌پای ساخت مستند جدیدش به خطر انداخت و همچنان با مشکلات‌جسمی و بیماری دست و پنجه نرم می‌کند.

نورمحمدی که با ساخت «در پناه بلوط» که به زندگی سنجاب‌های زاگرس و مناطق استان ایلام پرداخته بود توانست شهرتی جهانی کسب کند و ضمن کسب سیمرغ بلورین جشنواره‌فیلم‌فجر، 19 جایزه بین المللی را در 11 کشور جهان کسب کند، فیلمی ماندگار که حدود پنج‌سال از عمرش را صرف ساخت آن کرد و این بار سراغ پرندگان رفته و آواز جغدکوچک را که حاصل چهارسال تلاش است را به جشنواره سینما حقیقت آورده و بدون‌شک منتظر درخشش آن در جشنواره‌های بین‌المللی هم خواهیم بود.

فتح‌الله‌امیری هم که با مستند «حیات در رگهای‌سرد»(خزندگان ایلام) موفقیت هایش را آغاز کرد، با مستند «درجستجوی پلنگ‌ایرانی» درخشید و اکنون به جستجوی افعی دم‌عنکبوتی رفته و ماجراجویی تازه‌ای را آغاز کرده است.

امیری هم پا به پای نورمحمدی تاکنون وی هم در 15 کشور توانسته بیش از 20 جایزه را کسب کند.

تلاش‌های این دو فیلمساز ایلامی در عرصه مستندسازی که جوایز مختلفی را کسب می‌کنند، چیزی شبیه «لیونل‌مسی» و «کریسیانو رونالدو» در عرصه فوتبال هستند که طی یک دهه اخیر بسیاری از جوایز و عناوین ممکن را درو کرده‌اند و تفاوت بارز آنها با این دو این است که در عین رقابت، نه تنها باهم دشمن نیستند، بلکه تعامل و همکاری قابل‌تحسینی با هم دارند و در ساخت مستندها همدیگر را یاری و پا به پای هم، رقابت را با رفاقت تلفیق کرده‌اند.

دغدغه‌مندی هنر در کنار تلاش برای حفظ محیط‌زیست، یکی دیگر از ویژگی‌های مشترک این دو فیلمساز است که پیام اصلی ساخته‌هایشان جلب توجه انسانها به محیط‌زیست و تلاش برای حفظ گونه‌های مختلف جانوری است.

جشنواره سینما حقیقت بهانه‌ی خوبی برای نمایش جدیدترین آثار این دو هنرمند بزرگ و فرصتی برای شروع درخشش آنها در جشنواره‌های ملی وجهانی بود.

برای مسی و رونالدوی عرصه مستند ایران آرزوی سلامتی و تداوم موفقیت داریم و امیدوارم روزی برسد که نگاه آحاد جامعه بیش از همیشه به مقوله هنر و محیط‌زیست متمرکز شده و به نسبت سایر عرصه‌ها بیشتر پیگیر تحولات‌فرهنگی و درخشش هنرمندان باشند.